“Çfarë është e imja, është e imja dhe çfarë është e shtetit është prapë e imja”. Mund të përkufizohet në mënyrë kaq komike mentaliteti i dobët i disa qytetarëve për të zaptuar hapësirat publike. Nuk ka tolerancë edhe kur këto hapësira kërkohet të shfrytëzohen për të mirën e komunitetit. Si për shembull, për ndërtimin e kopshteve, shkollave, çerdheve apo qendrave sociale.
Kjo situatë ka sjellë që kopshtet të ndajnë hapësirat me familjarët. Në kopshtin numër 34, për shembull, një derë e ndan kopshtin nga shtëpia. Problemi i pronësisë është një nga problemet e dala gjatë monitorimit të kopshteve nga shoqata “Together for life”, në kuadër të projektit “Lëviz për kopshtin tim“.
Kopshti numër 34, kopshti numër 17 dhe kopshti Kodër Kamëz, janë përballur prej vitesh me ngërçe të tilla që kanë vështirësuar punën e personelit, si edhe qëndrimin e fëmijëve. Kjo problematikë, e pasqyruar në median e shkruar, por edhe e artikuluar në forumet e realizuara me përfaqësues të Bashkisë, duket se ka vënë në lëvizje këta të fundit të cilët kanë nisur menjëherë nga puna për marrjen e masave.
Në një takim (pas përfundimit të monitorimit) me drejtoreshën e Qendrës Ekonomike të Zhvillimit dhe Edukimit të Fëmijëve (QEZHEF) , Zhaneta Beqiri midis të tjerash tha se një nga prioritet dhe sfidat e kryetarit të Bashkisë lidhur me kopshtet dhe çerdhet është pikërisht zgjidhja e çështjes së pronësisë.
“Shumë njerëz shohin gjëra të bukura dhe s’e kuptojnë që vetëm me shpronësime, kontrata, gjyqe, apelime, sa mund duhet për të mbërritur në këtë produkt”. Ka qenë fjala e kryebashkiakut Erion Veliaj në inagurimin e ambienteve të Kopshtit numër 17. Pas dy vitesh pezullim, Bashkia e Tiranës ka rikonstruktuar plotësisht godinën e këtij kopshti, i cili ka mirëpritur 120 fëmijë të ndarë në 4 grupe. Puna vazhdon edhe në kopshtin 34, fëmijët e të cilit janë vendosur në ambientet e një kopshti tjetër./ Shendeti.com.al