Qelizat e spermës mbajnë gjurmë të stresit të fëmijërisë, ka zbuluar një studim i ri.
Hulumtimi i ri eksploroi “epigjenetikën” e qelizave të spermës nga baballarët që ishin ekspozuar ndaj mjediseve stresuese në fëmijëri. Epigjenetika është studimi se si faktorët mjedisorë mund të ndryshojnë shprehjen e gjeneve pa ndryshuar sekuencën e ADN-së . Ndryshimet epigjenetike mund të kalojnë nga prindi tek fëmija dhe të ndryshojnë se cilat gjene janë ndezur.
Për studimin u analizuan qelizat e spermës nga 58 baballarë, dhe shumica e të cilëve ishin në fund të të 30-ave dhe në fillim të të 40-tave. Studiuesit shikuan dy lloje të shënuesve epigjenetikë: metilimin e ADN-së dhe ARN-në e vogël jokoduese.
Ky hulumtim i ri, i botuar në revistën Molecular Psychiatry, gërmon në fushën e epigjenetikës, e cila eksploron se si faktorët mjedisorë mund të ndryshojnë shprehjen e gjeneve pa ndryshuar sekuencën e ADN-së.
Këto ndryshime epigjenetike mund të veprojnë si ndërprerës molekularë, duke ndezur ose fikur gjenet dhe duke ndikuar në procese të ndryshme biologjike. Studiuesit analizuan mostrat e spermës nga 58 burra, shumica në fund të të 30-ave deri në fillim të të 40-tave.
Studimi zbuloi se burrat që raportuan nivele të larta të stresit të fëmijërisë kishin profile të ndryshme epigjenetike në spermën e tyre në krahasim me ata që raportuan stres më të ulët. Këto dallime vazhduan edhe pas llogaritjes së faktorëve të tjerë si pirja e duhanit dhe pirja e alkoolit, duke sugjeruar se përvojat e fëmijërisë mund të lënë shenja të qëndrueshme epigjenetike.
Studiuesit gjetën gjithashtu dallime në një molekulë specifike të vogël jokoduese të ARN-së të lidhur më parë me zhvillimin e trurit tek minjtë, si dhe ndryshime në modelet e metilimit të ADN-së pranë gjeneve të përfshira në zhvillimin e hershëm të trurit.
Ndërsa këto gjetje sugjerojnë një lidhje të mundshme midis stresit të fëmijërisë dhe ndryshimeve epigjenetike në spermë, që mund të ndikojnë në zhvillimin e pasardhësve, është thelbësore të theksohet se ky hulumtim është ende paraprak.
Nuk është konfirmuar ende nëse këto ndryshime epigjenetike u transmetohen fëmijëve apo cili mund të jetë ndikimi i tyre përfundimtar. Nevojiten kërkime të mëtejshme për të përcaktuar shkallën në të cilën këto modifikime epigjenetike në spermë mund të ndikojnë në shëndetin dhe zhvillimin e brezave të ardhshëm.
